Homeopathie

Homeopathie is een alternatieve geneeswijze gebaseerd op de ideeën van  Samuel Hahnemann (1755 – 1843). De homeopathische behandeling bestaat in het voorschrijven van homeopathica, extreme verdunningen van stoffen die dezelfde symptomen als de te bestrijden ziekte zouden oproepen.

Zoals zo vaak ontstaan nieuwe ideeën omdat de tijd er rijp voor is, en zo’n 2 eeuwen geleden was de voedingsbodem waarop de homeopathie kon groeien aanwezig. Hahnemann  had heel wat kritiek op de geneeskundige methodes van z’n tijd. Volkomen terecht. Wegens het totale gebrek aan kennis over het belang van steriel werken was het waarschijnlijker dat iemand een ziekte of verwonding overleefde als een arts niets deed dan wanneer hij wel ingreep.

De dokters van zijn tijd steunden op een oude Griekse theorie die een ziekte beschouwde als een onevenwicht tussen vier lichaamsvochten (bloed, slijm, zwarte en gele gal) en vier lichaamscondities (warm, koud, vochtig en droog). Als een patiënt bijvoorbeeld koorts (warmte) had, dan kwam dit door een teveel aan bloed omdat het gezicht vaak rood aangelopen was. De dokter voerde dan een aderlating uit zodat de patiënt kon afkoelen.

Samuel Hahnemann ging op zoek naar efficiëntere, en minder drastische methodes om z’n patiënten te helpen. Bij één van zijn experimenten nam hij kinine in, een stof die toen bekend stond als een remedie tegen malaria. Hahnemann kreeg ( naar eigen zeggen ) koorts, een symptoom dat typisch is voor malaria. Na die ervaring formuleerde hij het similiaprincipe. Als kinine bij toediening aan een gezond persoon koorts opwekt, en als deze zelfde stof malaria en het bijhorende symptoom koorts bestrijdt, dan was het volgens Hahneman logisch dat elke andere stof die een symptoom opriep bij een gezond persoon gebruikt kon worden voor het bestrijden van dit symptoom bij een ziekte.